لحاظ آلیلحاظ معنا به گونه وصفی یا اضافه به غیر را لحاظ آلی گویند. ۱ - نظر اصولیونبرخی از اصولیون براین باورند که معنای حرفی و اسمی در مراحل سه گانه وضع ، موضوع له و استعمال یکسانند و تفاوت آن‌ها به شرط وضع برمی گردد و آن شرط این است در معنای اسمی، معنا مستقلا لحاظ می‌شود و در معنای حرفی لحاظ معنا آلی است. ۲ - اقسام لحاظتوضیح آن که برخی معانی مثل «ابتدا» را می‌توان دو گونه لحاظ کرد: لحاظ استقلالی ؛ لحاظ آلی. ۱. لحاظ استقلالی: در این لحاظ به خود مفهوم بما هو هو نظر می‌شود و هیچ گونه حالت وصفی و یا اضافی برای غیر ملاحظه نمی‌شود، برای مثال معنای ابتدا که مقابل انتها است در نظر گرفته می‌شود. ۲. لحاظ آلی: در این لحاظ مفهوم به عنوان وصف برای غیر و یا آلت برای غیر در نظر گرفته می‌شود، برای مثال در جمله «سرت من البصره الی الکوفه» ابتدائیتی در نظر گرفته می‌شود که وصف برای سیر است و از شهر بصره آغاز می‌شود یعنی به شهر بصره ارتباط دارد، نه مطلق ابتدائیت. [۱]
سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۳۵۴.
[۳]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص (۶۳-۶۲).
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۶۹، برگرفته از مقاله «لحاظ آلی. رده‌های این صفحه : لحاظ
|